გული ისევ გამითბა

გული ისევ გამითბა
იოხრა და იტანჯა.
ავმნახველი გაცივდა,
მწარე ცრემლი დაღვარა.

გული ისევ გამითბა,
სად არ იყო-იარა.
სიყვარული დამირჩა
თაფლით აღვსილ ფიალად.

გული ისევ გამითბა,
გოლიათად იმარჯვა.
სიკვდილიც კი განგმირა,
არ დაურჩა ბინადრად.

გული იქცა ქვა-რკინად,
არც დაცემა იკადრა.
ბოროტება ამხილა,
ზოგიც გაასამართლა.

გული ისევ გამითბა, 
იოხრა და იტანჯა.
ახლა უკვე ცხადია
უკვდავების წილად არს.