***

ქუხს....ცის სიმწუხარეში გახვეული სამყარო დუმს....
რა ძლიერია უმზეო მღელვარება,
სხეულზე რომ აცვიათ ვერხვებს,
ნიაღვარივით,მოვარდნილ გრძნობებს ხომ უნდათ დამშვიდება....
დავწერ, იმ წყურვილზე,
ცამ რომ კურთხევად დაგაბნია....
 ანკარა ნაკადულსაც წუთისოფელი უცვლის ზნეს,
-მერე? 
-მერე ხესავით განიძარცვები,
გაშიშვლდები და შენი სიშიშვლით გაიხარებენ,
შენზე უფრო მეტად გაძარცვულები....
მე თავს მსჯავრს დავდებ....
შემეძლო და არ თუ ვერ გიწამლე....

სიცოცხლე შხაპუნა წვიმასავით არის, 
არიცი როდის გადიღებს....