ფაქიზია.

იდუმალი ცის სიფითრე დაჰყვა ფიქრებს
და ვნებებმა თავი მისცეს შთაგონებას,
რა მცირე და დიდი გქვია დედამიწავ,
რომ ნაგრძნობი,
შენზე უფრო ფაქიზია,
 მზის სული კი,აღმაფრენით დაღვრილია.

იდუმალი ცის გრძნობების წილი გერგო და მგონია,
მზე ალერსით, შენც შეგეხო დაჭრილ სულზე...
დედამიწავ, რა მცირე და დიდი გქვია,
რომ ნაგრძნობი,
შენზე უფრო ფაქიზია...