გრძნობის ნაპრალი.

გულისთქმას აყოლილი თაობა და უშენობა,
გარინდებულ, ანგელოზსს ჰგვანან..
უნუგეშოა,მარტოობა ქარის დევნაში,
გადიან წლები....(უშენობით დაზაფრულები)

გრძნობით ანთებულ, მთებს და გორებს სტკივათ სამყარო...
გრიგალი თუმცა აღვიძებს წარსულს,
მდუმარე წამებს, ლაჟვარდები ეფინებიან,
ვით ღამეს, მთვარის ნასიზმრალიდან,
ვედრების ღვარი...
აცივდა კარგოვ, სულში ჰქრის ქარი,
სიშმაგით, დაჰქრის როცა დროება,
ღრუბელი, ამ დროს ხმამაღლა ოხრავს...
-სადა ხარ ნეტავ?
ნიავი მთრთოლვარ სულზე გეხება,
გაყინულ გულს კი, ფიფქი ადნება,
ცის სიფაქიზე შენში ბარდნის სიცხადეს,
ვნებებს, ავდარს და ზამთარს,
გაზაფხულის ცას,ქარიშხლის შემდეგ,
როგორ ივსება გრძნობისნაპრალი..
       
                                              30.05.2022.