ნუ დანებდები!
სევდით გაჟღენთილზე, მონატრებულზე,დაუოკებელზე, მოკრძალებულად ლამაზზე, ცრემლით დანამულზე და ედემივით მიტოვბულზე, ქარი, სევდიან ზღაპარს ყვება.... სინამდვილე, წვიმასავით სცრის, ზღვის მღელვარება უსასრულო ვნებებს აღვიძებს,ბობოქრობს და შენი გზების აკრთობს მხილება.... ამაო გზის დასასრულით შემკრთალს, სიყვარული აშფოთებს მავანს, ერთგულთა ნაპრალს, ერთგულთა კვალს, ვერ შლის დროება, მზის ნაალერსალ ამინდების გაცისკროვნება.. ნუ, დანებდები ამაო ვნებებს, საწუთროს სახეს,ნიღბების არეს.. დღეს სინამდვილე, სიმარტოვის ფარდებს აფარებს, გრძნობის ტილოზე ნაზად ქარგავს ქარავანს ღვთიურს და უცდის კარგო,მისი დროც მოვა, გრძობის რვეულში იმედიან, ცის ფიქრებს უმზერს... 30.07.2022წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი