ჭიდილი.

ზღვის ღელვით ტკბებიან ქარები,
დრო, თითქოს ნებდება განაჩენს,
უმზეო დღეები ბევრია, 
შენ, ისევ გელიან ნაწვიმარს...
ჯირითი გრძელდება მხედრების,
აპოკალიფსი და მერნები...
მკისათვის აჩქარდა  მომკელი,
სამკალი ბევრია...და ქარი მძაფრია,
შენ ამ დროს სადა ხარ ნეტავი?

ამინდი გრძნობების ფერია,
წვიმები გულისკენ ილტვიან,
ჭიდილი გრძნობების, შენ, 
მაინც მზეები გიცდიან.....
                  ნინო გოგოლაძე.  16.10.2024წ