ნაპირზე გაგრიყავს..


ცის ლტოლვას,
აფიქრებს სამყარო,
სოდომი აღელვებს,
მის ფიქრებს.....
ქარები დაჰქრიან კარ და კარ..
იგვებს გიამბობს ჭადარი,
ბულბული გიგალობს ცის განცდას,
საამოდ,
მეტყველი მზერიდან, გახმება ლეღვის ხე...
 მარცხდება ბოროტი,
იესო აღდგა და ცისკრის მზე აენთო,
წვიმას კი, ატკბობდა მზის სხივი...
დიდია ღრუბლებში სრულყოფის
შეგრძნება,
 გრძნობების ჭიდილში,
თავს ჰპოვებ?- ვერასდროს...
ღრუბელის ნავიდან  ჩასული, მიყვები დინებას,
სულ მალე ნაპირზე გაგრიყავს...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი