მე ისევ დამსდევს


მე ისევ დამსდევს უჩვეულო გრძნობის სველება
და მისი ხალხში გამიჭირდა გამოსვენება.
რადგან ხალხია ხელაღებული რთულად მართული,
რადგან ომია ვერგაგებული და ხელჩართული.
რადგან ხალხია უკეთესი აზრის მთამსვლელი
და შნო არ არი საკუთარი აზრის გამსვლელი.
რომ დგას ტრაგიკულ-ამაზრზენი ბავშვი, ზრდასრული,
რომ ეზიზღებათ მომავალი ანდა წარსული.
რომ ქაოსია მინიჭებული ბრბოში სუფება,
რომ დაგარგულო არის აწმყოს თავისუფლება!
და გაუმარჯოს იმ პირველ აზრს, რაც იყო კვალი...
ვისაც მოსაწყურდა და მაშინვე დალია წყალი.
რაც იყო კვალი იმ პირველი თავის უფლების,
მცირე ტრამალის და უსაზღვრო თავისუფლების!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი