დაუშვებელი კომა

მე მოწყენილი ვდგავარ,
ქარი ღრიალებს გარეთ.
გზიდან ზეცაში გავალ
და იქ გავყვები ქარებს.
ამოუხსნელი ჯერი
ლურჯი შუშაზე ღამის,
ცივი ბრინჯაოსფერი
გდია მიწაზე გვამი.
მოდის სილაში დგომა
და მარტოობის ქშენა.
დაუშვებელი კომა-
თიშვა, დაცემა, კვდომა!