ო, ახლა ვხვდები


ო, ახლა ვხვდები რა ყოფილა ლოდინი, ჩემო.
და ახლა ვხვდები რატომ გსურდა ჩემთვის გემხილა,
შენი ყოველი წამთა რბოლა რაც აგეშენოს-
და იქ შეჩერდი, როცა გასურდა ის გაგეფრთხილა!

ეს მე არა მწყინს, მაგრამ რა ვქნა ნიკა მიკვდება.
შემდეგ მტვერია მოლოდინის საღვთო გვირგვინი.
და მე უშენოდ თუ გავქარწყლდი, საღვთო მიგნება,
მაშინ ყოველი დაბადება არის სიკვდილი.
მაშინ ყოველი სიკვდილიც კი ჩემი იქნება 
და მე ვერაფერს შევუზღუდავ ამას, მოვკვდები!
მაშინ ღმერთები შემიქმნიან გარდაქმნილებას
და მეც მათსავით აღარასდროს მემახსოვრები!
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი