ვერ ვეშველები მარად მოწყენილს

ვერ ვეშველები მარად მოწყენილს.
აღარც წვიმები აღარ ტირიან.
აღარც თოვლია, ქარი მოვხსენი
და ახლა სევდის პარაფირია.
და გულშემძვრელი იყო შეხვედრა,
საგაზაფხულო ბაღის ფერდაფერ,
ახლა მტვერში სდუმს ჩემი კათედრა
განმეორების ეშხი ვერ და ვერ...
ფერს ეელვები, როგორც მშვენებას,
თოვლი ბრუნდება წვიმის წულებით...
ვერ შეველევი ვერ მოშველებას
თეთრ პრინცესების უფლისწულებით!
ვერ ვეშველები გადაღლილობას.
ვერ გეშველები სევდა კვლავ revert!
ვერ შეიფერებს გული ცილობას...
ვერ შეიფერებს სხვადასხვა le  vents.
რომ ისევ ფერთა ზვავში ქრებიან
საღამოები ქარნაზი იის
და შეშველებით აღიძვრებიან
თეთრთა პარნასი ღრმა ფანტაზიის!
ფერს ეელვები, როგორც მშვენებას.
თოვლი ბრუნდება წვიმის წულებით...
ვერ შეველევი ვერ მოშველებას
თეთრ პრინცესების უფლისწულებით!