იქით ,ო, რა იწვის


ჩქარი ვერონიკა ეძებს ლილიანას.
ზღვებში მწუხარება დაქრის ქართა ღელვის.
აღარ ეშველება ჩამქვრალ გრილ იარას.
ედგარს ახლაც უხმობს ხელი ანაბელ ლის!

ჟიზელს მოლანდება შეხვდა როზმარინის.
კლდეზე დაკარგული სივრცე პრომეთეა.
იყავ შეუმჩნევი, ზეცა იყო მინის,
იქით ო, რა იწვის ნაზი, ო, მედეა.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი