***

ცეცხლი გიზგიზებს ქრის ნაკვერჩხალი,
ღამეში მთვარე მიენაზება,
შენს მხარზე მჯდომი ყოველი ხალი-
ცის ვარსკვლავებით გალამაზება.
შენი სურნელი სახლში დაყოფით,
ვსუნთქავ ყოველ წუთს არ დაბრუნებას,
ვით ხის ჟამგბადის გამონაყოფით,
სჩანს გალაკტიკის გადაბრუნება.
მასში დაქრიან მეტეორები,
ჰგავს შეჯახება მინიატურებს,
მე გამოგონილს გემეგობრები,
ეს საგიჟეთი გამანადგურებს.