გთხოვ, გამოცხადდეს...

გთხოვ, გამოცხადდეს სიყვარული სიბნელეში
მეტი აღარ.
დააშოშმინე ჩემი ლეში მელის აღარ.
შემოახვიე ეგ მკლავები, როგორც მაღარო
კაცმა კი არა, მე ღვთაებამ რომ გადამღალოს.
ნუ მიეცემა ჩემი ფიქრი აწი უკუნეს,
რომ მე ბავშვივით გადმოვყურებ მთელ საუკუნეს.
საით ცხოვრობენ, იქმნებიან შორილ დევნილად
ღამის დემონნი აეტირნენ დაფენილ ლილად
ქარებს რომლებსაც სიყვარულის არ აქვთ ჰაერი
შემოაშველეთ გულის ცემა, მიმდის ფლაერი.
და პერგამენტი მწუხარების ცრემლში დადნება,
განა ლექსების ისტორია ასე არ ხდება?!
განა პოეტებს არ წაერთვათ მზა სიხარული?!
და ამის შემდეგ დაუბრუნდათ მწუხარე გული!