La-minor

ბნელა და ვეღარ ვმოძრაობ უკვე.
კიდევ უფრო მუქ შუქს დააქვს კლიშე.
მე პოეზიას აქ ჩემს თავს ვურკვევ,
ვით ფსიქიკურად შეშლილი ნიცშე.

გადახრილი ფსიქიკა და ღამეული ცხოვრება.
არსად არ იპოვები ყველგან მინატოვები.
ვიცი მკვდარმა, პოეზიას მაინც ემახსოვრება
ჩემი La-მინორები, ილუმინატორები!