გიყვარდეს, როგორც ვარდები
გიყვარდეს, როგორც ვარდები ელიან აყვავილებას. სახლში მძიმეა ფარდები, სულში დიდია ბრწყინება! ფენა ნიავის ზეწრების გაისმა ცების ეჟვნებად! სადაც ექსტაზით ესწრები აღტაცებას და შეგრძნებას! სადაც გაქრება მწუხარე: სევდის და დარდის ზარები. დაგეზარება არასდროს- არასდროს დაეზარები! გიყვარდეს, როგორც ლიმიტი კოსმოსებრ, ცისებრ და ზღვისებრ. რაც შენ გეკუთვნის შენ გარდა ვერავინ ვერ გაასხვისებს! და სიმსუბუქე ანათებს ცისკარად სულის სიარეს. მალვა არ უნდა არაფერს- თუ გიყვარს გაუზიარე! ოჰ, ქარი წარსულს ამძიმებს დავიწყებაში ვერ ლღვები. შენი ტუჩები- ბარძიმებს, შენი ხელები-ვერხვები! სინაზით ხარობს ფერვალი, სიღრმე გამოჩნდა თვალებით. გიყვარდეს, როგორც მწვერვალი: სიგიჟით, იდუმალებით! მსურს გადაგცურო მძინარე, შეგიცნო გადანატირი. შენი სულია მდინარე, შენი სხეული ნაპირი! მიყვარხარ, როგორც ვარდები ელიან აყვავილებას! როგორც ყოველი ლიმიტი! სიღმისეული ქმნილება! 4 თებ. 2019
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი