რომ პოეზიით შევდგე!

როცა ყოველი უგზოდ მიჩუმდა
ოთახში სივრცე დამძიმდა, შემდეგ-
გამოდიოდა ლანდი და დუმდა
და პოეზიას ვენდე!

მე შორ ოცნებებს მივიჩნევ მოდად,
მცნობს საუკუნე, რომ ამის შემდეგ-
მაინც სიტყვებში ჩავრჩები, ხოდა
რომ პოეზიით შევდგე!