ხან და ხან...
ხან და ხან მგონია რომ შენ ხარ შორს კი არა, არამედ მახლი! ხან და ხან გარშემო ზღვა კი არა- ცრემლები ხალხის! ხან და ხან ვუყურებ ცოცხალს თუ როგორ მოკლეს და საშიშია სიკვდილი კი არა- სიცოცხლე! რომ პოეზია მიხმობს მარცხნიდან, მარჯვნიდან ქარი- და მე მას მერე ვგრძნობ კი არა- უკვე აქ არი!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი