უმოწყალოა ახლა ცები და


უმოწყალოა ახლა ცები და 
მე მკაცრი მზერით გავიხედები
ახლა არაფერს აღარ ვშვრები და
კვლავ უსასრულო არი ხედები

უმოწყოალოა ახლა ცები და
მისდევს უფრთებო სურვილს ქედები
მე მეძახიან მოგონებიდან
მაგრამ არცერთხელ არ ვიხედები!

იქ საც დაღლილი იყო მტვრებიდან
ამოვარდნილი ქართა ტუნდრები,
მე პოეზიის გატაცებიდან
დაკარგულივით ვერ დავბრუნდები!

ნისლთა ჭენება გეპარდებიდან
გაუსწორდება ცხენთა პარალელს
და უკვდავების შეგებებიდან
კილომეტრაჟებს ერთად ფარავენ!

შემდეგ სათუთი არის ხმებიდან
ის დანაკარგი და ვეგუები
ახლა წარსულის მოლანდებიდან
მე მაწამებენ დეჟავუები!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი