თეთრი დილა

ვოცნებობდი ადრე, იყო თეთრი დილა
მომეჩვია თითქოს ოთახი და სილა.
მე მინდოდა ფრთების გაშლა, შრიალების
და დაგვიანების მიღმა გამამხილა
უტყუარმა აზრმა, ფიქრის მატარებელს
ჩაურა როგორც ქარმა იაპრილა
და ახლა ისევ სიჩუმე მომწონს,
და ახლა ისევ თეთრია დილა!