მომანდო

მომანდო! რო ვანდო
ვარ, ფართო, რო მარტო
პო, არტო, ო პალტო
მომარტო ხეზე!
მომმართო, რო მანთო
ფიფქის ზომა რტო
დრო ანთო ხელზე!
ცვლილების გონებით 
ვგონებ იქ, მონებით
გვითრევენ ველზე!
სიშიშვლის დონე მით 
მყარდება ჭორებით
შორე ვით ფსკერზე!
ღვიძების ბოძება, მოძვრება
ოცნება, ღირსების ძოძებად
მოძებნა გენზე!
ვირებმა თუ დასცხეს
ერთმანეთს უმარცხეს!
სუ არცხვენს ბნელზე!
ოცნებას უმალ ცხებს
რომელიც სულად ცემს!
ციმციმებს ლენზე!