კლდეებზე მყარი რაღაცა სახლობს

კლდეებზე მყარი რაღაცა სახლობს
ჩემში წმვერვალის ქარები ქრიან
ტყეებს მზე ნელი დადნობით ანდობს
გაცემა სითბოს- დრო რასაც ქვია!

შავია ფარდა უსასრულო გაფრენა სივრცის
როცა თვალებში საბოლოო მოჩანს ქმნილება
როცა მიწაზე სილა განიცდის-
მხოლოდ ცებშია კმაყოფილება!