ანდახან სულით მოეშვა უნდა
ხანდახან სულით მოეშვა უნდა. მოგწყურდა თითქოს რაც არის ახლა. არ გაყვე წარსულს ვინც არ დაბრუნდა და ვინაც ცდუნდა-მომავლის დაღლა. დადუმდე უნდა, გაუშვა სული. და გული შენი, როგორც თვისება- ვით თეთრი გუნდა საზღვრებს დასული. საზღვრებით სული ვერ აღივსება. ხანდახან უნდა გაუშვა ყველა: ვინც მიგატოვა, ვინც არ დაგტოვა. ხანდახან ყველას ეძლევა შველა, ხანდახან ყველა ისე მარტოა... ხან აფრა ქარშიც უნდა დაუშვა. გაუშვა ყველა, ყველა დათოვო. მაგრამ არცერთს ხელი არ გაუშვა, არ მიატოვო!
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი