ანდახან სულით მოეშვა უნდა


ხანდახან სულით მოეშვა უნდა.
მოგწყურდა თითქოს რაც არის ახლა.
არ გაყვე წარსულს ვინც არ დაბრუნდა
და ვინაც ცდუნდა-მომავლის დაღლა.

დადუმდე უნდა, გაუშვა სული.
და გული შენი, როგორც თვისება-
ვით თეთრი გუნდა საზღვრებს დასული.
საზღვრებით სული ვერ აღივსება.

ხანდახან უნდა გაუშვა ყველა:
ვინც მიგატოვა, ვინც არ დაგტოვა.
ხანდახან ყველას ეძლევა შველა,
ხანდახან ყველა ისე მარტოა...

ხან აფრა ქარშიც უნდა დაუშვა.
გაუშვა ყველა, ყველა დათოვო.
მაგრამ არცერთს ხელი არ გაუშვა,
არ მიატოვო!
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი