შეშლილი სამოთხე


შეშლილი ეფემერა და შეშლილი სამოთხე.
რომ ქარი დაიღალა. რომ ქარი დაიღალა-
მიეცემა გარდასულ საუკუნო ამოთხრებს.
და წუხილის ტყვეობის მტვერში გადაიმალა!

აღარ არის შეხება, საბოლოოდ ამოწმებს...
თავი მისცეს ყვავილებს და შეფერილ დე ატლასს.
მიწისძვრიულ სიდინჯით, რომ სიმშვიდე ამოძვრეს
და სამყაროს ნისლეულს ღიმით თავი შეაკლას!
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი