როგორც კი სახე...
როგორც კი სახე, ისევ ედება ალერსით სახეს, ალერსით დნება. მკლავების ქარი ჰაერში ახვევს მთრთოლვარე კანის მოთეთრო აფრებს. და ისევ კანის სიხორკლე-თოვლი. და ორი ტანი ერთურთის მპოვლი. ცვივა და ცვივა ხორკლები ხორკლებს აწმყოში ცივა და სხვა დრო მოკლეს!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი