როგორც კი სახე...


როგორც კი სახე, ისევ ედება
ალერსით სახეს, ალერსით დნება.
მკლავების ქარი ჰაერში ახვევს
მთრთოლვარე კანის მოთეთრო აფრებს.
და ისევ კანის სიხორკლე-თოვლი.
და ორი ტანი ერთურთის მპოვლი.
ცვივა და ცვივა ხორკლები ხორკლებს
აწმყოში ცივა და სხვა დრო მოკლეს!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი