ავტოპორტრეტი
ხანდახან უნდა გამოუტყდე, ხანდახან უნდა შეიწირო... პირველი- საკუთარი თავის თავი, მეორე- დარდშეჭმული გლოვის ხელაკიდო... ხანდახან ერთი დიდი ამოსუნთქვა (არა მოზომილი, შენეული) სხვა -შენი თავიდან დაგანახებს, რასაც დღევანდლამდე მოარბევდი... შლიდი,ანაკუწებხევდი სულის არითმიულ ამოხეთქვას... შეხედე, ვინ შეცვლია, (ირონია! ) ვის უცვნია სამყაროს ერთით მეტი ფოთოლცვენა... ხანდახან თავსაც უნდა გამოუტყდე, ხანდახან დედამიწის ვალიც მართო. ხანდახან მიტოვება ადვილია, სულის ამნეზია დაიმართო...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი