ხეები

მგონი ვერ ვიხილავ ლექსს,
ისეთსავე სპეტაკს, როგორც ხეს.

ხეს - რომლის მწყურვალი ბაგეც 
ჩაჰფრენია მიწის მომდინარე მკერდს.

ხეს - რომელიც ღმერთს შეჰხარის მთელი დღე,
სალოცავად აწევს ფოთოლშესხმულს ხელს.

ხეს - რომელსაც ყოველ ზაფხულს
მგალობელი შაშვის ბუდე დაუმშვენებს თმებს.

რომლის მკერდზეც თოვლი წვება,
რომლის ტოტიც სახლად ექცათ წვიმებს.

ჩემნაირი სულელიც ქმნის ლექსს,
მაგრამ მხოლოდ ღმერთი შექმნის ხეს.


ჯოის ქილმერი


ორიგინალი ვერსია:

Trees

I think that I shall never see
A poem lovely as a tree.

A tree whose hungry mouth is prest
Against the earth’s sweet flowing breast;

A tree that looks at God all day,
And lifts her leafy arms to pray;

A tree that may in Summer wear
A nest of robins in her hair;

Upon whose bosom snow has lain;
Who intimately lives with rain.

Poems are made by fools like me,
But only God can make a tree.

By Joyce Kilmer