როცა გაივლის წლები

როცა გაივლის წლები და დაბერებული ბუხართან ჩასთვლემ,
ვიცი, გაივლებ ამ სტროფებს ძილის წინ ფიქრად,
ვიცი, იხილავ შენს თვალებს სიზმრად,
ერთ დროს ელვარეს, ვით ალმასის თვლებს.

ალბათ ვერ დათვლი, შენი მშვენება რამდენს უყვარდა,
სიყვარულით...წრფელითა თუ ორგულით, 
მაგრამ მხოლოდ ერთს უყვარდა შენი სული -
პილიგრიმი, შენი სახე - ქცეული სევდადა თუ დარდად.

ხოლო შემდეგ, როცა მოგიზგიზე ცეცხლთან დაიხრები კვლავ,
წარმოიდგენ, როგორ ისხამს გასაფრენად სიყვარული ფრთებს,
შორს მიფრინავს, სცდება მაღალ, თვალუწვდენელ მთებს,
სამუდამოდ იმალება, ეფარება ათასობით მოციმციმე ვარსკვლავს.

უილიამ ბატლერ იეტსი

ორიგინალი ვერსია:

When you are old and grey and full of sleep,
And nodding by the fire, take down this book,
And slowly read, and dream of the soft look
Your eyes had once, and of their shadows deep;

How many loved your moments of glad grace,
And loved your beauty with love false or true,
But one man loved the pilgrim soul in you,
And loved the sorrows of your changing face;

And bending down beside the glowing bars,
Murmur, a little sadly, how Love fled
And paced upon the mountains overhead
And hid his face amid a crowd of stars.

By W.B. Yeats