ბაი

ხირსას მასკარადი მოვუწყე თავსა
ხარების ლოცვას რაღაც ვიგრძენი
ახლა შეცვილი დრო არის მეტად
და რა გესაქმება მუზავ იქ ნეტავი?!

შიგნიდან  არვინ აფრენდა ამბავს
ვიღაც ყმაწვილი მიმოდიოდა 
მთლად უცნოო უცნაურულად
ფაქტი სახეა და ისტორია
არ მეორდება, ესმება ბოლო
როცა "გამოცდის მიდგება ჟამი"
"მკვდრეთით აღდგომინნი" იჩენენ თავსა
მერე ნათია როგორ იქცევა აბა?!
წამით დაკვეტავს ის ემოციას 
და მიუდგება "საქმეს" გონებით
ახლა გეგმები, თავზე სამქენი 
და წარსულთა ადგილი-ნახ.....-
მე მაპატიეთ მარხვის დროს ასე 
ვკადნიერდები და არ ვინდობ უცხოს
მგზავრი ბევრია და ისიც ერთი 
შარა გზას გაუდგა, სულ ბაით ,ბაით🤣