არ მეყო მკლავში ძალა

"მე წავედი".. ამ თამაშიდან სუფთად გავედი
თერთმეტი წელი ვზარდე ჩემში ლიდერი
და  ყველაფერი ერთი ხელით მოვკალი
"ოთაარნთ ქვრივის" მინდოდა ცხოვრება
"ხევის ბერობა"  არ მწადდა, მზარავდა, მძულდა
ხელით გაზრდილის მოკვლაზე მივეც თანხმობა
და გაგიკვრდა, რომ ეს დავტოვე, ასე მივაგდე?!

მივაგდე, მივუგდე და მივატოვე,,,
როგორ ჩავუგდე მტერს ეს ნათელი ხახაში
არ განმიკითხოთ,,, 
სუსტი აღმოვჩდი..
ომში შესვლის გარეშე დავტოვე...
არ მეყო მკლავში  ძალა...
მუხლი დაიღალა ყინულზე დგომით...

დაიღალა ........ ეს ოხერტიალი ძვლები დამეღალა!
დამეღალა! 

ფესვიდან ყველაფერი მოვიკვეთე, ყველაფერი.. მკლავში მარტოს არ მეყო ძალა! და მაინც ვდგვარ, იქ იმ ტაძარში ვდგვარ! მეხუტება! მააგრამ აღარაფერი მაქვს საერთო... შავი მთლიდან ვუცქრებ ჩემს კარმიდამოს.. მეკითხებიან აქ რჩებიო? იქ რა მინდა მეთქი...

"მე წავედი"  მოჯადოებული წრე დავტოვე .. როგორც ჩემი და მეუბნება გავიქეცი... ნულიდან ვიწყებ... ძნელია.. შარშან თებერვალში არ მეყო ძალა ამის... ახლა კიი.. 
მე დავბრუნდები და როგორც ყოველთვის მითქვამს ჩემი სიტყვა, ველოდები  დროს!!! 

მე კი დავრჩი მარტო , სრუილად მარტო... აღარავინ მყავს ჩემიანი... არც და, არც დედა ,აღარც ჯარჯი... აღარც ქვევრი .. დავრჩი  მარტო, ამ სამშობლოს  ანაბარა.. და ამ სამშობლოს ნუ დამიკარგავ! ნუ დამიკარგავ! მომეც მკლავში ძალა ამ მამულისთვის ბრძოლისთვის! მიკურთხე ეს გზა და შეეწიროს ეს მკლავი წინაპართა კვალს!