ჭაჭუნას ველზე

ჩემი სამშობლოს ცა -ბარსა 
ხრამსა , ღრესა და   ჭალასა 
ერთად აღებულს მთას  ველსა 
ხედსა  და  ცხრათვალა მნათობსა 
ივრის ზეგანზე გალაღებულ გენს
ჩვენ გაგვიმარჯოს ერთად ერს!
.... 
ტალახში ხელი ჩავყავი 
 და გავიხსნე ბალღობა
ტორტობანასა თამაში 
 ლამით სახის მოთხუპვნა
ის მომენტრა გაგრის ხე 
საუკუნეს რომ დარობდა
უწინ მის ჩრდილში ვხარობდი
ახლა სახსაღაჯის ქვეშა ვარა
.....
 ჭაჭუნას მიწას შევეკარ 
 ვეწადე გულში ჩასვაო
არ შემითვისა გამჩენმა  
არც ჯორმა მიმიკარაო
 კავკასის ქედსა გავცექე
  და დავინახე ქედიო 
ჩემი საკრმილსად რომ მოჩანს
და გამახსენა ხირსაო
...
ქიზიყს რა მინდა ვერ გეტყვით
სისხლი აქ მიღუდს ვენებში
ხალხით დაღლილი გონება
კვლავ იტვლის სოფლის სერისთვის
...
  კარგი იყო რა დავმალოთ
  ველად გაჭრა და ჯაყჯაყი
  ოფროუდით ვინებივრეთ
  ექსტრემებსაც მივესწრაფეთ
 ნათელი ტყის საპირწონედ 
 კოლხეთი კი  დაგვჩა დაღად
რა იქნება წაგვეხმაროთ 
ფიჩურასკენ გავჭრათ "ტრასა"
   :)



პ.ს



უცქერ ცას და იჭერ სხვის 
იღებ სითბოს და ათბობ  სხვებს!