სადა ხარ..

სადა ხარ?..
გეძებდი
ატეხილ ჭალებში,
ღიღინით ვშველიდი
სისხლიან ჭრილობებს,
და მაინც იმედად
გავარდნილ უკუნეთს
მივენდე..
მივენდე..
მივენდე..
მივენდე..
წარმართი სხეული 
ვარჩინე რამდენჯერ
უშენოდ კვდომას და
ამინდებს წვიმიანს,
და მაინც თითები
თითებში თითებად
გიწვევენ..
გიწვევენ..
გიწვევენ..
გიწვევენ..

ან იქნებ მოხვიდე 
და გულში იმედად
ისევ შენ..
ისევ შენ..
ისევ შენ..
ისევ შენ..