მეგობარო
თქვენმა არსებობამ სივრცე შემიცვალა, საათი მეგობრობის,დღეებს ემატება, სალამს რომ დაგასწროთ,ადრე ვიღვიძებდა თუ არ მიპასუხეთ, - ვაი,რა მემართება... ვცდილობ მშვიდად ვიყო,მაგრამ მაჯისცემა, ისე ხმაურობს,რომ წუხდება სამყარო, მე ძილისწინაც თქვენთვის ვლოცულობდი, ვღელავ, -მიპასუხე, ჩემო მეგობარო! თქვენი არსებობა,ჩემს სულს ესალბუნა, აზრებს მინათებთ და დარდი იფანტება განცდა აუხსნელი,ძილშიც რომ დამყვება, მე-იმედე-ბით და ძალა მემატება❣ თქვენით დამიხატავს ზეცად ზარ-ფერები, ისე დამირეკავს, ვითარც დაბუგულმა, ჩვენი მეგობრობის მტკიცე ხიდად მესმის, ზეცას მიღწეული ჩვენი ხმა გუგუნა.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი