მეგობარო


თქვენმა არსებობამ სივრცე შემიცვალა,
საათი მეგობრობის,დღეებს ემატება,
სალამს რომ დაგასწროთ,ადრე ვიღვიძებდა
თუ არ მიპასუხეთ, - ვაი,რა მემართება...

ვცდილობ მშვიდად ვიყო,მაგრამ მაჯისცემა,
ისე ხმაურობს,რომ წუხდება სამყარო,
მე ძილისწინაც თქვენთვის ვლოცულობდი,
ვღელავ, -მიპასუხე, ჩემო მეგობარო!

თქვენი არსებობა,ჩემს სულს ესალბუნა,
აზრებს მინათებთ და დარდი იფანტება
განცდა აუხსნელი,ძილშიც რომ დამყვება,
მე-იმედე-ბით და ძალა მემატება❣

თქვენით დამიხატავს ზეცად ზარ-ფერები,
ისე დამირეკავს, ვითარც დაბუგულმა,
ჩვენი მეგობრობის მტკიცე ხიდად მესმის,
ზეცას მიღწეული ჩვენი ხმა გუგუნა.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი