ფოტოაპოკალიფსი მაცივრის უკან

მიწის წვიმს მზეზე ფერია ცა ჩემი სამშვინველია და გზაზე წყლიან ბაზაზე წრფივ ყვავილივით და ასე ვწევარ წვნიანად თეთრი ერთი სიზმარი სამძიმარია გზა მძინარეა ხიდზე მომსდევდა ის მზე რომელმა დაცლამ გაყო და არსად განაყოფს არ გამოუთავამს სხვა ნელი სველი წამები წუთში როგორც გამვლელის ლანდი მეგზური გამომავალი და მეთევზური სევდა. არგონავტები გაქრნენ ტომებად მე მესიზმრება ღამე