ბარტყი

ბუდიდან გადმოვარდნილი, 
უმწეო ბარტყი კვნესის,
ფრენა არ იცის საბრალომ 
და მუღამები ფრენის,
მრავალი თვალი უყურებს 
ნეტავ რას იზავს ის,
ქარი გრგვინავს და ბობობქრობს, 
წყეული ქარიც ჰქრის,
ფრთებს ვერ ერევა სისუტით, 
თვალიდან ცრემლი სდის,
თავის თავს თვითონ ჩასძახის, 
უნდა აფრინდე, ფრიი,
ბრძოლა, აფრენა, დაცემა, 
შეშინებული ფრთხის,
ფრენა არ იცის საბრალობ,
თანაც ქარი რომ ჰქრის ?!
არ შეუდრკება პატარა,
მაგრად მოიქნევს ფრთებს,
გაინავარდებს ღრუბლებში
თავს გადაუფრენს მთებს,
წამში გაჰკვეთავს ქარტეხილს,
რაა ქარი თუ ჰქრის,
თუკი ისწავლა პატარამ
დამორჩილება ფრთის.
და როცა ბატონ-პატრონი,
იქნება თავის ოდეს,
ვერ შეაჩერებს ვერასდროს
თუნდ დიდი ქარიც ჰქროდეს.