შენ კი ისევ არ გინდა

ეკიდება ხის ტოტზე შემოდგომის ფერები,
და ყოველ დღე ისინი უხმაუროდ წყდებიან,
ერთდებიან ბაგენი და ახალი ოცნებით,
გაზაფხულის ყვავილებს ერთად ეგებებიან.
შენ კი ისევ არ გინდა რომ მომხვიო ხელები,
თუმცა უკვე რამდენი სექტემბერი წავიდა,
იცი?! მალე სიბერის ჩამოთოვენ ფიფქები,
და წარსულზე ვიფიქრებთ მერე მომავალიდან...