მიწა, ზეცა და მე
მონატრებულ წუთებს, მოიგონებს სევდა, და გონების საბანს, დააწვება ღამე, და მოწყვეტილ ვარსკვლავს, მთვარე ღამეს უთევს, ახსენდება ღრუბელს, წყალი - მისი დედა. და ღრუბელი მიწას, უსათუოდ დაბანს, და გაჩუქებთ ყვავილს, მიწა, ზეცა და მე.
მონატრებულ წუთებს, მოიგონებს სევდა, და გონების საბანს, დააწვება ღამე, და მოწყვეტილ ვარსკვლავს, მთვარე ღამეს უთევს, ახსენდება ღრუბელს, წყალი - მისი დედა. და ღრუბელი მიწას, უსათუოდ დაბანს, და გაჩუქებთ ყვავილს, მიწა, ზეცა და მე.