მიწა, ზეცა და მე
მონატრებულ წუთებს, მოიგონებს სევდა, და გონების საბანს, დააწვება ღამე, და მოწყვეტილ ვარსკვლავს, მთვარე ღამეს უთევს, ახსენდება ღრუბელს, წყალი - მისი დედა. და ღრუბელი მიწას, უსათუოდ დაბანს, და გაჩუქებთ ყვავილს, მიწა, ზეცა და მე.
კომენტარები (0)