ვარდთა გუნდი


შემეხე და შეგეხები,
ვიგრძნობ შვებას, დავმშვიდდები,
თუნდაც მარტო დამენახე,
გაფურჩქნდდება გული ჩემი,
ჯოჯოხეთთან მიპყრობს სული,
რომ ვერ გხედავ, ჭკნება გული,
ჩემი სახე მე დავკარგე,
ვერ ვიცავ თავს დაჩაგრული,
მე შენ უკვე ვეღარც გხედავ,
ფერფლად იქცა ვარდთა კრება,
ბუნებაც თან მიპყრობს მასთან,
კარს ვაღებ და თან რა მხვდება,
კრება ამ ჩვენს ვარდა გუნდის,
გაფურჩქნული სავსე სულით,
და მაინც დაჭკნება ნეტავ?
ჩვენი კონა, ვარდთა გუნდი.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი