სიკვდილის დასაწყისი


ბედნიერ წუთებს მიკლავს ეს სევდა
სულით მე მკვდარი მიწიერ ქვეყნად,
გასულმა წამებმა, მატირა მეტად,
და დამინგრია ოცნების ხედვა,
მეც ხო მოვკვდები მიხილავთ ზეცად,
უფალთან მარტოდ, სამოთხის ზეცად,
ედემის ბაღში ეშმაკის ხესთან,
მე ჩემს უფალთან, მარტოდ ჩვენ, ერთად,
და რატომ ვკვდები, მითხარით ნეტავ?
რისთვის ვიბრძოლე უბედურ ქვეყნად,
მარტო ღიმილი მენახა მისი,
არ წავიდოდი ზეციერ ქვეყნად.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი