კლიტე

ცხოვრების კლიტემ მარად მოისხა ფრთები
და მოპოვება ხდება უფრო და უფრო ძნელი
სიცივის შიშით განწირულს ამაღელვებლად ვკვნესი
და ჰარმონიას უკვლევს გზას ეს აკორდები ჩემი
ქარის მოტანილ გაყინულ სიტყვებს 
ჩემს გამხმარ ფურცელს ვუბოძებ
და ხის ტოტიდან გაქცეულს 
ალალ სიბერეს ვუსურვებ
თავმოუბარს მე რა ვკითხო
სიბერე სანატრელი აქვს
სანთელს დნობასაც არ აცდის
გზა მისი სულ უცვლელია
გამოლეულა ჩემში სიკეთე
სიკეთე თავად კაცის მადლია
და სიავკაცის სასრული ჩვენი
მკურნალი თავად სიყვარულია