სადარი

გინდა მიყვარდე , უკვე არასდროს , 
უკარება ხარ როგორც ავდარი.
მე შენი სიყვარულის,
აღარ ვარ სადარი.

შენ მომიქნიე როგორც ნაგავი,
მე ურნას ავცდი აღარ ვარ შენი სადარი.
შენგან გაქნეული როგორც ნაგავი ,
სხვამ მიმითისა როგორც სახლ კარი.

გული ამიჩუყა წარსულზე ფიქრმა , 
ნუთუ შენ იყავი ჩემი სადარი.
არა ფიქრები არ მინდა ავდარის,
აღარ ვართ ჩვენ ერთმანეთის  შესადარი.

შენ ჩემი ხელის ჭიჭყი ხარ,
ჩამოვიბან და აღარ არი.
შენ ჩემი ფეხსაცმლის მტვერი ხარ,
გავიწმენდ და საღად არი .

შენ ჩემი წაშლილი ლექსი ხარ,
რომელიც იყო და აღარ არის.
მე ეხლა გულმკვდარი კაცი ვარ ,
იმიტომ რომ ოდესღაც მერქვა მე შენი შესადარი.