პასუხი მოვთხოვოთ — მაიაკოვსკი


გრგვინავს და გრგვინავს დაფდაფი ომის,
მოითხოვს რკინა —
რომ სისხლმა ფეროს,
ყოველის მხრიდან —
ხვედრია მონის
ფოლადის ხიშტებს რომ დაეძგეროს.
მე გეკიტხებით: 
— „მითხარით რისთვის,
ზანზარებს მიწა გაძარცვული 
მჭლე და მშიერი?	
— კაცობრიობა ბანაობს სისხლით,
მხოლოდღა მისთვის,
ვიღაც ძლიერი —
მსუქანი გახდეს 
ალბანელთ მიწით!
გაბოროტება არ სცილდება
ბნელ ურდოს კაცთა,
ალბათ სამყარო ახლა დარტყმებს
ისევ იგემებს, —
მხოლოდ იმისთვის, —
ბოსფორში გასვლა —
უსასყიდლოდ სურთ სამხედრო გემებს.
ნეკნს ჩაუმტვრევენ მრავალ მხარეს
უნდა ვიფიქროთ — 
სულს ამოხდიან,
გადათელავენ, —
მხოლოდ იმიტომ,
რომ ვიღაც ითხოვს —
მესოპოტამია
ტყვედქმნილი ჰყავდეს.
ვისი სახელით 
ქვეყნებსა თელავს
მოჭრიალე 
ჩექმა უხეში?
ან და, რა არის 
ომის ცის ქვეშ თავისუფლება?
აღსდექ, ჩაგრულო, —
სხვისთვის მდგარო 
სისხლის გუბეში
და მტარვალს უთხარ:
— რად გვაბრძოლებ,
არ გაქვს უფლება!..	

1917 (თარგმანი კ. ბობოხიძისა)

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი