დრო ვერასოდეს ვერ განკურნავს,ვერცერთ იარას, ტირიან,თუმცა სიცილისთვის ემზადებიან, მე მეშინია,სიკვდილის დღეს,კუბო კი არა, გულზე დაყრილი ყვავილები,შემზარდებიან.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2025
0 კომენტარი