ჩამოვხსენი საქანელა...

ჩამოვხსენი საქანელა...

მე, ოცნება აკვანივით ვარწიე,
ოცნება კი, საქანელამ არწია,
ვარწევდი თუ ირწეოდა ოცნება,
თვალს ვავლებ და მაინც, 
ვერ გავარჩიე.
ჩამოვხსენი ოცნების საქანელა,
გუდად შევკარ, დადუმება ვარჩიე,
ვიტვირთე და ბეჭით ვზიდე საზიდი,
პირუტყვივით დამაქვს, 
ჩემი ნაზიდი.

05.07.1999წელი
ნინო როსტიაშვილი
NERU ✍️