მოდიოდა, წმინდა ნინო!

მოდიოდა!
          წმინდა ნინო!

გ ზა იყო ზოგჯერ მზიანი, ზოგჯერ ხოშკაკალ დღიანი.

ვ ერ შეაშინა წვიმამან, ვერც დაგესლილმა ხვითოს ქვამ.

ფ არად ღმერთი ჰყავს, ხმლად რწმენა, წმინდანად აღესრულების.

ა სული ზაბილონისა,   დედა სოსანა -წმინდანის.

რ წმენით აღზრდილი ქალწული, რწმენით მოარღვევს ნარეკლებს.

ა ვდარში, დარში, ბარდებში, მხოლოდ ორჯერა ისვენებს.

ვ არდის ბარდები მხსნელად ჰყავს, ავქაჯი რას შეაშინებს.

დ ედისა მარიამისა ლოცვა მოჰყვება ნუგეშად.

ე დემის ბაღში* წამებას მხოლოდ ის ერთი გადურჩა.

ს ანეტარო გზას შეუდგა, იქ ქრისტეს კვართი ელოდა.

ნ ანატრ დღეთა  აღზევებად, მოდიოდა ნინო, რწმენით.

ი ქმდა საქმეს საკვირველსა, სულს კურნავდა უფლის ხელით.

ნ ურვინ იტყვის სუსტიაო, ქალი უფლის მოყვარული.

ო, რარიგად მწარე იყო გზები არმაზს მისაღწევი!

წ მინდად კვეცილ ღერ-ნაწნავით, შეკრა ვაზის ლერწამები!

მ აყვლოვანი გადალახა, დაეკაწრა ტერფკოჭები.

ი ქმნა საქმე სასწაული, დაამარცხა კერპთა ხვედრი.

ნ ეტარ არის, ნეტარ არის, ნინო კაბადოკიელი.

დ ედაღვთისას კურთხეული მიწის მხსნელად მოვლენილი.

ა რმაზიდანა  ბოდბემდე ზიდა -მან ჯვარი საზიდი!

ა თეთრებდა ზეცა მდელოს, შეიცვალა კალენდარი.

მ ოიქარგა თოვლით ბოდბე, 
ცას შეუერთდა წმინდანი, 

ი ტვირთა და აღასრულა, დაგვიტოვა რწმენის ხიდი!

ნ ურვინ იტყვის სუსტიაო ქალი გულით რწმენის მზიდი.

ნეტარ არის, ნეტარ არის, ნინო კაბადოკიელი!

27.01.24წ.
ნინო როსტიაშვილი
neru

ედემის ბაღი*-თრდატ, (ტირდატე) III — სომხეთის მეფის ბაღი,
სადაც ქალწულთა წამებას მხოლოდ წმინდა ნინო გადაურჩა. ნინომ ვარდის ბუჩქებს შეაფარა თავი და ამის შემდეგ ლტოლვილმა ნინომ დიდი გაჭირვებით გამოიზამთრა "ულოპორეთში", შემდეგ გაემგზავრა ჯავახეთისკენ.