ცრემლიანი იები


ცრემლიანი იები...

ეკლესიასთან შემხვდა მოხუცი,
მთრთოლვარე ხელში სანთლით, იებით.

ჩამოუცურდა თვალზე კურცხლი,
-ხურდა არ მინდა,
როცა ვუთხარი.

 რა ვუყოთ შვილო, ასეა დღეს და...
მეც ხომ ვიყავი შენი ასაკის.

დედის დღეს ნაყიდ ყვავილის ხურდას,
მეც ვუტოვებდი მისავლისათვის.

თქვა და სანთელი გამომიწოდა,
დაანთე ჩემი მშობლებისათვის.

ამ სიტყვებს გულიც ამოაყოლა,
-მეც შენნაირი ბიჭი ვიყავი!

03.03.24წ.
ნინო როსტიაშვილი
neru

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი