მეგობრად შერჩა ბოთლი და ძაღლი...

მეგობრად შერჩა ბოთლი და ძაღლი...

შუა ზამთარში, ამ სკვერის სკამზე,
ჩასძინებია: ძაღლს, ლოთს და ბოთლს,
თმა გაზეპილს და ტყაპუჭგაზეთილს,
ზეწრად გაზეთი, საბნად გაზეთი.
როდის ივსება, როდის ისმება,
როდის იცლება, მსგავსება  ფოთლის,
ბოთლი შელახული ეტიკეტით,
თავთით რომ უზის, ვით ცოლის კეტი.
 გამვლელ-გამომვლეს კი რა გამოლევს,
-"საწყალი ლოთი, უსულო ხორცი",
ერთ დროს მხატვარი, ფერმწერი ღმერთის,
ყველა ნახატის ატყვია მტვერი.
გაუჩნდა რადგან მრავალი მტერი,
ვითომ მოკეთემ,
 მოკვეთა ხელი,
-"ძველი ზღაპარი, ჭრელი ნაგავი,
მშრალ ხიდზე უკვე არავინ გელის".
ჭიქა არაყით ჩაიკლა დარდი,
მან ვერ შემოჰკრა მოკეთეს სარი,
დღეს ნაზამთრალი ტოტივით დადის,
შემოეძარცვა რადგანაც ხალხი.
შურით და ბოღმით ყურება ხალხის,
ვერ აიტანა გაუსკდა ძარღვი,
ამ ყველაფრისგან უზომოდ დაღლილს,
ინექციები სჭირდება არყის.

02.02.2012წ.
ნინო როსტიაშვილი
neru