მარტის თოვლი

ჭალას მღერის ჩიტბატონა... გაკვირვებით
თოვლქვეშ თეთრი ენძელების უსმენს წყება,
მე რომ ვფანტე გაზაფხულზე, იმ კვირტების
უსასრულო ფორიაქი მენატრება...
მენატრება მთვარე - ჭაში ჩაკიდული,
უნატიფეს სიამეთა ვაებანი,
სული ჩემი - ზღვიდან ცამდე გახიდული
და ლოდინი უკანასკნელ პაემანის...
ჩემო ყველავ... შენი სუნთქვის მსუბუქ ქროლვას
შევაგებებ ფარატინა ფრთების შრიალს...
ჭალას მღერის ჩიტბატონა... და ამ თოვლმაც
მარტის თვეში უშენობას შემაჩვია...