მარტის თოვლი
ჭალას მღერის ჩიტბატონა... გაკვირვებით თოვლქვეშ თეთრი ენძელების უსმენს წყება, მე რომ ვფანტე გაზაფხულზე, იმ კვირტების უსასრულო ფორიაქი მენატრება... მენატრება მთვარე - ჭაში ჩაკიდული, უნატიფეს სიამეთა ვაებანი, სული ჩემი - ზღვიდან ცამდე გახიდული და ლოდინი უკანასკნელ პაემანის... ჩემო ყველავ... შენი სუნთქვის მსუბუქ ქროლვას შევაგებებ ფარატინა ფრთების შრიალს... ჭალას მღერის ჩიტბატონა... და ამ თოვლმაც მარტის თვეში უშენობას შემაჩვია...