"ელი,ელი,ლამა საბაქთანი!"

"ელი, ელი, ლამა საბაქთანი!"
მინდვრად ყაყაჩოთა ბრიალია,
აღარც - მზეა, აღარც - სამართალი,
ეგებ, უკვე ლოცვაც გვიანია.
ბინდიც სხვანაირად მწუხარეა,
როგორც - კელაპტრების ნაღვენთები,
სიტყვას დაჰკარგვია მქუხარება,
ფიქრებს - ძველებური დაფეთება.
ისევ წრფელი ცრემლის მოიმედედ
დგანან გარინდული ტირიფები,
ურცხვად ლიცლიცებენ მოედნებზე
გროშზე გაყიდული ღიმილები.
ახლა ყველაფერი სულ ერთია,
"ელი, ელი, ლამა საბაქთანი!"
ხრიოკს დათესილი სიკეთე და
ხნარცვად მოწეული სამართალი...