ანა ახმატოვა - ბაღი

ანა ახმატოვა
ბაღი

ის მთლად კაშკაშაა და არის ხრაშუნა, 
 ბაღი მოყინულა,  მთლად უდაბურდება.
 არის ნაღვლიანი,  ვინც ჩემგან წასულა,
მაგრამ ვერასოდეს ვეღარ დაბრუნდება.

და   სახე მზის მკრთალის
სევდამორეულის -
გამოიყურება ვით მრგვალი ფანჯარა. 
ვიცი იდუმალად,  ვისი ორეული
 უკვე რახანია  შერწყმია, მტანჯა რა.

აქ ჩემი სიმშვიდე გაქრა სამუდამოდ
ავი წინათგრძნობით რაღაც  უბედობის, 
ჯერ ისევ ატყვია  ყინულქვეშ  მიდამოს
კვალი გუშინდელი, მისი დანადები.

მრუმე, გარდასული სახება დახრილი
უენო სიზმრეულ ველებში 
შენივთდა
და გაირინდება მჭახე შეძახილი
ზეცაში წეროთა გუნდს ჩამორჩენილთა.
1911

(თარგმანი ნინო დარბაისელისა)

Анна Ахматова 

Сад

Он весь сверкает и хрустит,
Обледенелый сад.
Ушедший от меня грустит,
Но нет пути назад.
И солнца бледный тусклый лик —
Лишь круглое окно;
Я тайно знаю, чей двойник
Приник к нему давно.
Здесь мой покой навеки взят
Предчувствием беды,
Сквозь тонкий лед еще сквозят
Вчерашние следы.
Склонился тусклый мертвый лик
К немому сну полей,
И замирает острый крик
Отсталых журавлей.
1911 г.